|
หน้า 2 จาก 5
| |
|
|
|
|
| |
ตามปกติ เราจะเรียกวันที่ ๑๓ เมษายนว่า "วันมหาสงกรานต์" วันที่ ๑๔ เมษายน ว่า "วันเนา" และวันที่ ๑๕ เมษายนว่า "วันเถลิงศก" เพื่อให้จำได้ง่าย แต่ในประกาศสงกรานต์
ซึ่งเป็นการคำนวณ ทางโหราศาสตร์ วันมหาสงกรานต์ อันเป็นวันที่พระอาทิตย์ เคลื่อนสู่ราศีเมษ และเป็นวันบ่งบอกว่า นางสงกรานต์ปีนั้นชื่ออะไร อาจจะไม่ตรงกับวันที่ ๑๓ เมษายน เสมอไป ทั้งนี้ ขึ้นกับการคำนวณดังกล่าว วันมหาสงกรานต์ หมายถึง วันที่พระอาทิตย์โคจร ไปสุดราศีมีน จะย่างเข้าสู่ราศีเมษอีกครั้ง หลังจากผ่านเข้าสู่ราศีอื่นๆแล้วจนครบ ๑๒ เดือน
ในแง่ของโหราศาสตร์แล้ว วันนี้ควรจะเรียกว่า วันเนา แปลว่า วันอยู่ เป็นวันที่ดวงอาทิตย์ เคลื่อน เข้าสู่ราศีเมษ เป็นที่เรียบร้อยแล้ว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการออกเสียงแล้ว ทั่วไปมักเรียก"วันเน่า" ทำให้เกิดความคิด ที่ห้ามการกระทำ สิ่งที่ไม่เป็นมงคล โดยเฉพาะ ห้ามการด่าทอ ทะเลาะวิวาทกัน กล่าวกันว่าผู้ใดที่ด่าทอ ผู้อื่นในวันนี้แล้ว ปากของผู้นั้นจะเน่า และหากวิวาทกันในวันนี้ บุคคลผู้นั้น จะอัปมงคลไปตลอดปี นอกจากนี้ในวันเนา ชาวบ้าน จะพากันไปซื้อของ เพื่อกินและใช้ ในวันเถลิงศก พอถึงตอนบ่ายจะมีการขนทรายเข้าวัด กองรวมกันทำเป็นเจดีย์ทราย ซึ่ง การขนทรายเข้าวัดนี้ ถือว่าเป็นการนำทราย มาทดแทนส่วนที่ติดเท้า ของตน เมื่อออกจากวัด ซึ่งเหมือนกับการโขมย
|
|
เป็นวันเริ่มต้น จุลศักราชใหม่ ผู้คนจะไปทำบุญ ทางศาสนา ตั้งแต่เวลาเช้าตรู่ แต่ละครอบครัว จะนำเอาสำรับอาหาร หวานคาวต่าง ๆ ไปถวายพระตามวัด เพื่ออุทิศส่วนกุศล ให้แก่บรรพบุรุษ หรือญาติมิตร ที่ล่วงลับไปแล้วด้วย นอกจากนี้ บางคนอาจนำสำรับอาหาร ไปมอบให้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ผู้เฒ่าผู้แก่ หรือผู้ที่ตน เคารพนับถือ จากนั้นจะนำธง ซึ่งได้เตรียมไว้ ไปปักบนเจดีย์ทราย ทั้งนี้ มีคติว่า การทานทุง หรือธงนั้น มีอานิสงส์ สามารถช่วยให้ ผู้ตายที่มีบาปหนัก ถึงตกนรกนั้น สามารถพ้น จากขุมนรกได้ ในวันนี้ บางท่าน อาจจะเตรียมไม้ง่าม ไปถวาย สำหรับค้ำต้นโพ ซึ่ง ถือคติว่า เพื่อเป็นสัญลักษณ์ ในการจะช่วยกันค้ำจุน พระศาสนา ให้ยืนยาวต่อไป เสร็จแล้วก็จะมีการสรงน้ำ ทั้งพระพุทธรูป สถูปเจดีย์ รวมทั้งสรงน้ำ พระภิกษุสงฆ์ด้วย ส่วนในตอนบ่าย จะมีการไป ดำหัวหรือ ไปคารวะผู้เฒ่าผู้แก่ บิดามารดา ญาติพี่น้องผู้อาวุโส หรือผู้มีบุญคุณ หรือผู้ที่เคารพนับถือ เพื่อเป็นการ ขอขมาและผู้ใหญ่ก็จะให้พร
|
|
| |
|
|
|
|
|
